HO

Blogue do grupo Xente da Casilla


Anestesia parcial, non total!

   Entran dous amigos no cine e séntanse detrás dun calvo, e dille un ao outro:"Manolo se me das 500 ptas. pégolle unha hostia ao calvo ese"."Sei que toleaches, vannos a botar fora do cine, vamos a ter problemas" "Que non pasa nada, ti dame as 500 ptas." Manolo doulle os cartos e o outro doulle semellante hostiazo ao calvo, dicíndolle :"Coño Pepe! Canto tempo se verte? Que é da túa vida?" "Oiga ! que yo no soy Pepe!" "Como non vas a ser Pepe? se fumos xuntos a escola, fumos xuntos as mozas..." "Nooo! Que yo no soy Pepe!". "Usted perdoe, debo estar enganado". Pasaron dez minutos:" Manolo! se me das outras 500 ptas. doulle outra hostia ao calvo ese" "Ti toleaches! vamos a ter lío, coñécenos todo o mundo, vamos a ser a vergoña do pobo" "Que non pasa nada, ti dame as 500 ptas.". Síntese outro hostiazo e :"Pero Pepe!Que maneira de tomarme o pelo. Dicirme que non eres Pepe, se fumos xuntos a mili, fun a túa voda..." "Qué yo no soy Pepeee!". Dixo o calvo berrando, levantouse e marchou. Pasaron outros dez minutos:"Manolo! mira a ver se ves ao calvo". Manolo mirou e dixo:"Está sete filas mais atrás"."Pois se me das 1000 ptas. doulle outra hostia ao calvo ese"."Eres incorrexible!. Toma." Saíron do cine, entraron outra vez e puxéronse detrás do calvo e Pumm! Hostiazo que te criou!:"Pepe,Pepe!.Non sabes o que me acaba de pasar? pegueille dúas hostias a un fulano que estaba alí diante, pensando que eras ti!.


  Este conto conteillo a  Tito de Erenesto, no bar YEYE e empezou a rir, a chorar coa risa e non paraba. Así que se calmou un pouco, díxome:"Eran ben parecidos!"Non lle din explicacións, os contos non se explican, e díxenlle:"Veña! Vamos para Malpica". Fumos para estrada de Malpica a facer dedo. E facendo dedo e andando, e andando e facendo dedo, cada vez que sentíamos un coche, e así chegamos a Malpica, andando e co dedo na man. Xa en Malpica fumos a un ultramarinos, e compramos unha barra de pan e 200 gramos de mortadela e unha botella de viño Coes. Fumos para a praia e alí fixemos a merenda-cea. Despois marchamos para a discoteca e tomamos un par de cervexas entre bailadas e bailes coas mozas. Despois collemos un taxi e as tres da mañán, na casa. Así era mais ou menos a nosa maneira de divertirnos.
   A xuventude de agora emborráchase por sistema. Van a ver quen se emborracha primeiro. O que gaña, nin os que perden se decatan do resultado. Non se decatan de nada.




   Teño que dicir que eu unha vez emborracheime a puro intento. Foi unha promesa para celebrar que o golpe de estado de Tejero non fose adiante. Para celebrar a victoria da democracia. Cóntovolo: Torrado e mais eu estabamos de escribientes de guardia ese día, no noso cuartel, en Lleida, que era unha das plazas que se levantaron contra o Estado. Era gobernador militar Alfonso Armada Comín, un dos implicados. Estivemos todo o día e toda a noite para alí, para acó, para aló facendo inventarios de armamentos, persoal, provisións... e prometemos emborracharnos se todo quedaba en un susto. Grazas a Deus e mais ao Rey, así foi. Así que ao vindeiro sábado fumos a un supermercado e mercamos unha botella de xinebra barata e unha de Cola de 2 litros. Tiñamos unha habitación alugada na cidade e para alí nos fumos. Comemos uns bocadillos. Tomamos uns cubatas con ánimo de ir a discoteca, pero as 5 da tarde quedamos durmidos e durmimos ata as 8, ata as 8 da tarde do día seguinte que nos veu a despertar a policía militar, pois xa nos botaban de menos no cuartel.
   Non hai borracheira xustificada, non me enterei da primeira fin de semana despois do golpe de estado. Non hai nada que xustifique unha borracheira, nin siquera a victoria da democracia. Xuventude divino tesouro! Xuventude, tesouro divino! Se fose divino!, se fose de vino en vez de tequila, xinebra, rom,whisky... Recapacitade!Se tedes que beber unhas copiñas falando cos amigos, unhas copiñas en sociedade, si, pero non beber por beber. Anestesiadevos parcial, non totalmente!

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Humor gráfico

Etiquetas

Derrubando Muros

Laboratorio Escénico Coop

Arquivo do blogue