tag:blogger.com,1999:blog-59951184584409350012024-02-02T08:48:15.983+01:00 Xente da CasillaBlogue do grupo Xente da Casilla
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.comBlogger86125tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-44269585817202786352023-02-09T21:40:00.005+01:002023-04-01T19:02:22.001+02:00Mary Cotelo e Silvia Tasende<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHHINJ9AeP07D7TQk0XjRaiRArSBS77WICzsgtzdghiCUeLgyV1TPwD_DBiwKrrlwQ3vBSO31FKxQF25lnSeyGWjq3P1OP1g6xo_le9uK9_vUrsWewlbmRcjaKsLg72_qtuNW6I8TKZKJUmq5S0n9hiLmn2_389zCN0si9Kfq96hzLnqhJENp7q4A1jQ/s2000/mary%20e%20silvia.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2000" data-original-width="1500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHHINJ9AeP07D7TQk0XjRaiRArSBS77WICzsgtzdghiCUeLgyV1TPwD_DBiwKrrlwQ3vBSO31FKxQF25lnSeyGWjq3P1OP1g6xo_le9uK9_vUrsWewlbmRcjaKsLg72_qtuNW6I8TKZKJUmq5S0n9hiLmn2_389zCN0si9Kfq96hzLnqhJENp7q4A1jQ/s320/mary%20e%20silvia.jpg" width="240" /></a></div>José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-81571515875268255212023-02-09T21:27:00.002+01:002023-04-01T19:03:38.658+02:00Marisa e Mary. Fillas Manolo Prado<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieyuL43SjB4BgXgM6MZYCfo5Y7CksM6ygLruDzn9VMEIVZf5EuBiBrEJPskZvJ9rbzsX0La2OOJXJUGL0SZyWKAzjtqnYTmFm0oNAd9cQwZgyvvW2HTwXZF4njxgbgfm6fVIsMB1-fzJ6qUVastuNc1rhr60SydHiAXIZ0rSV1e3Dc5NNHC4UCPSXtZA/s960/fillas%20Prado.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="955" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieyuL43SjB4BgXgM6MZYCfo5Y7CksM6ygLruDzn9VMEIVZf5EuBiBrEJPskZvJ9rbzsX0La2OOJXJUGL0SZyWKAzjtqnYTmFm0oNAd9cQwZgyvvW2HTwXZF4njxgbgfm6fVIsMB1-fzJ6qUVastuNc1rhr60SydHiAXIZ0rSV1e3Dc5NNHC4UCPSXtZA/s320/fillas%20Prado.jpg" width="318" /></a></div>José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-3799161171975103002023-02-04T17:28:00.001+01:002023-02-05T21:10:03.220+01:00De pediatra a xerontólogo<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4wTen3zwKQH_Z-9TBFo5yjc-Mj_b3yWN2nkuZwKubsulvY-ca2f6b7d8mtG9f0yZjX4gw7tesi9eZ2ln4XGgPegqeLAg2QK_AqNAEmVSQWCinUs1-M22T0RdP0vyWN0695MXvqWIlR-bJn40ZMPWhBl6eALr3N2btS7kxvDLUSeXESW5Pg7eKkjxd9A/s499/tasende%20e%20fillas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="458" data-original-width="499" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4wTen3zwKQH_Z-9TBFo5yjc-Mj_b3yWN2nkuZwKubsulvY-ca2f6b7d8mtG9f0yZjX4gw7tesi9eZ2ln4XGgPegqeLAg2QK_AqNAEmVSQWCinUs1-M22T0RdP0vyWN0695MXvqWIlR-bJn40ZMPWhBl6eALr3N2btS7kxvDLUSeXESW5Pg7eKkjxd9A/s320/tasende%20e%20fillas.jpg" width="320" /></a></div><br /> Eu nacín preto da casa da tía Chucha e do tío Manuel de Prado, alá na Casilla de Carballo. Eu frecuentaba moito aquela casa, pois os tíos eran moi protectores coa familia da miña avoa, viuva de guerra con sete fillos. Naquela casa coñecín a Pedro Tasende, mozo da curmá de meu pai, Marisa. Pedro estaba estudando medicina en Santiago e xa daquela era o meu pediatra de cabeceira.Funlle a voda, celebrada nunha igrexa da Coruña, creo que oficiou a cirimonia un irmán crego de Pedro.A comida foi nun restaurante preto do estadio de Riazor. Debiu ser no 1970, pois na festa soaba a canción de Mungo Jerry<i> In the summertime </i>de moda naquel ano. De alí a pouco naciu Patricia. Miña avoa foi a coidala, pois a tía Chucha tiña un negocio na praza, e eu iache moitas veces a casa dos Prado axudarlle a miña avoa coa nena, a ver a televisión, pois nos non tiñamos, e a comer aquelas tortillas tan ricas que facía a tía Chucha. Veu a miña adolescencia e xa as miñas visitas foron a menos. Pedro Tasende seguiu a ser o meu pediatra ata que fun para a <i>mili</i>. Non é que fose moito a consulta de Pedro, pero as veces que fun solucionoume os problemas. Fun pai e como non? levamos o noso fillo ao pediatra Tasende ata que se independizou. Non vai moito vin a Marisa andando e detrás ía Pedro. Saudeino, saudoume e decateime que algo pasaba, que non era el...Estou seguro que se non tivera ese mal que o levou eu seguiría a consultalo por problemas que temos os vellos. De aí o título desta homenaxe de PEDIATRA A XERONTÓLOGO.<br /><p></p><p><br /></p>José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-12514030643259287712021-10-05T19:20:00.006+02:002021-10-05T21:59:40.674+02:00Laboratorio Escénico Coop no III Premio "Luísa Villalta"<div style="text-align: center;"><a href="https://www.dacoruna.gal/novas/ficha-noticia-reducida?id_evento=10604&utm_source=Enlace&utm_campaign=%C3%9Altimas%20Novas&utm_medium=Web&fbclid=IwAR289qNNVjBvm-cDP5e2yI_pgPVy-KIjB6BKL00u_sGzgvqONLSta2IAZ_M" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="990" data-original-width="990" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibAr0o_4VlU1pdhFPaju2MKr0n11xFh92ybizlLuAQBQZOw2bBxiQKW0oAUO3mKUHCf39ICN1AMTjd5SZaN-h-NlR5yP7QjhZ8rm-4jAf1IVFlH6VxKmPSnmG542MknRjEtVWH8Wb6mhOA/w200-h200/escenicas.png" width="200" /></a><br /></div><div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">As Mapoulas</span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;"> Mulleres libres de Monte Alto/As Atochas, casas refuxio <a href="http://laboratorioescenicocoop.com/?fbclid=IwAR2XYobwF5HIzSDb1MK-fl2ZpZo8wCdFLnnVOKkoZyhkw3kaFz7edsr8LEw">Laboratorio Escénico S. Coop.Galega.</a><br /></span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Creación
escénica onde se mestura a dramaturxia teatral, a danza, a música, a
poesía e o vídeo. A obra centrase na figura histórica de Alicia Dorado,
anarquista panadeira de 25 anos, e na súa casa refuxio na rúa do Carmen,
na cidade de A Coruña. O proxecto trata a vida das casas refuxio,
militancia, o compromiso, as relacións coas outras compañeiras, o barrio
e a liberdade nun contexto de gran represión que remata o 10 de xullo
de 1937 coa súa morte e a doutras compañeiras/os nun asalto policial.</span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;"> </span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial;">Fonte: <a href="https://www.dacoruna.gal/novas/ficha-noticia-reducida?id_evento=10604&utm_source=Enlace&utm_campaign=%C3%9Altimas%20Novas&utm_medium=Web&fbclid=IwAR289qNNVjBvm-cDP5e2yI_pgPVy-KIjB6BKL00u_sGzgvqONLSta2IAZ_M">Deputación da Coruña</a> (Cultura).<br /></span></span></p></div>Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-73858447392410227752021-10-05T18:56:00.010+02:002021-10-24T22:03:13.740+02:00José da Casanova <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p style="text-align: left;">Na Lagoa de Vimianzo, nunha cea baile, despois de cear. Así que tomamos a sobremesa, veu o camareiro pola mesa e dixo:<br />-Que tal a sobremesa?<br />E José da Casanova díxolle:<br />-Sabes a que me soubo?<br />-A qué?<br />-A pouco.<br />O camareiro con vergoña ou sen ela, co consentimento do resto dos comensais, trouxolle outra sobremesa. Despois do café e duns chupitos empezou a actuar un Trío e díxome José ao oído: ser será un trío, pero eu só vexo unha!!<br />Chamámoslle José da Casanova por que viñeron dende Curtis pa aquela casa nova que acababan de facer, preto da nosa corredoira. Na corredoira eramos 4 rapaces mais menos da mesma idade e moitas veces xogabamos aos 4 de Bonanza. Cando viñeron os 3 de Curtis xa podíamos xogar aos 7 Magníficos.<br />Naqueles tempos poucas casas tiñan auga da traída. A Casanova tiña auga traída por José e os seu irmáns a caldeiros do pozo de Esperanza. Esperanza era mala como o demo. Preguntaredevos como sendo tan mala lle deixaba coller a auga do seu pozo? Pois porque daquela era como unha obriga compartir a auga.</p><p style="text-align: left;"> O señor Constantino era o home da mala e un día doulle a José un peso e unhas mazáns por axudarlle a recollelas da maceira (José era moi áxil) cando ía para a casa José atopouse con Esperanza e ensinoulle o que Constantino lle dera. A mala quitoulle o peso e doulle unha mazá pequeneira.<br /></p><p style="text-align: left;">Esta anécdota contouma José cando íamos xuntos para o instituto. Contábame anécdotas e moitos contos. Aprendín moito con el. E el aos 14 anos empezou a traballar de electricista con Pepe dos Contos e aí xa se perfeccionou na arte de contacontos.<br />As nosas vidas transcorreron normais coma moitas; matrimonio, fillos e neta(eu aínda non teño).<br />José perdeu a vista e tivo que deixar de traballar. El sabía levar calquera conversa. Tiña moitos amigos. Entendía de todo: el dicía "entendo de todo e non sei de nada".<br />Deixounos despois dunha longa enfermidade, pero chegou moi enteiro ao seu fin. Funlle dar o pésame a súa dona e díxenlle:<br />-Se todos fósemos a metade de boa persoa que era el non habería problemas neste mundo.<br />-Si era moi bo, non quixo saber de psicólogos. Díxome un que o foi visitar "vaia lección de vida me acaba de dar"</p><p style="text-align: left;">Descansa en Paz José.</p><p style="text-align: left;"><br />Loxicamente José non había querer que eu acabase este obituario sen un conto. Aí vai!!<br /> </p><p style="text-align: left;">Chegou José da Casanova ao ceo e díxolle Deus:<br />-Que tal por aló abaixo José?<br />-Sabes a que me soubo?<br />-A que?<br />-A pouco</p><p style="text-align: left;"><br />Loxicamente Deus ben o podía mandar outra vez para a terra, pero xa sabía de memoria os contos de Pepe dos Contos e quería un repertorio novo.</p><p style="text-align: left;"> </p><p style="text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0AdCskELNLZ0DPp3LjJyP3k9MdTiOftDfw0Zgr1y-gz1W8_E9ANsu1sQh64dqrMqFnnmvgu_RVTGgkfz9STF3vqS8xVefW4yqjOPEy25SyD3m6iDuFITe4wSySey9_UcmqJYUtP_xQbg/s1600/paz.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0AdCskELNLZ0DPp3LjJyP3k9MdTiOftDfw0Zgr1y-gz1W8_E9ANsu1sQh64dqrMqFnnmvgu_RVTGgkfz9STF3vqS8xVefW4yqjOPEy25SyD3m6iDuFITe4wSySey9_UcmqJYUtP_xQbg/s1600/paz.jpeg" /></a></p><p style="text-align: left;"> </p><p style="text-align: left;"> </p>José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-2900623202663605802021-03-29T10:42:00.003+02:002021-03-29T14:13:41.985+02:00Entrevista á actriz galega María Tasende<div class="portlet-boundary portlet-static-end content-viewer-portlet last full-access norestricted" id=""> <div class="entrevista"> <div class="entrevistaTitulo"> ENTREVISTA
</div> </div> </div> <div class="left-block"> <div class="topheadline font-1 small"> <span class="priority-content">María Tasende / Actriz galega</span> </div> <div class="headline font-1 medium bold" style="text-align: left;"> <span style="font-size: medium;"><span class="priority-content">“Cando traballas como actor estás espido emocionalmente, así que os vínculos que se xeran son moi cercanos e profundos”</span></span></div><div class="headline font-1 medium bold" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><span class="priority-content"> </span></span></div><h1 class="headline font-1 medium bold"><span style="font-size: medium;"><span class="priority-content"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="900" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaWtxg1HxS7ApMOxhC8ZmtZr0XM2vTStfT90VaCfRtK_1AgbObfQNqpoSwiP5qOE7Io6sQA2krF3Z8lDASfg9dB41M6gQsdnxOPi92-dNo4s0kXxj1jew8P0MHi-SOhNKcDEhsML_ZX7e8/w400-h226/img-0827-1_422-1738155_20200912132453.jpg" width="400" /></div></span></span></h1><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><i><span><span class="priority-content"><span class="cutline-text"> A actriz galega, María Tasende, posando ante a cámara co seu dulce sorriso. Foto: M.Tasende</span></span></span></i></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-small;"><i><span><span class="priority-content"><span class="cutline-text"> </span></span></span></i></span></div><div class="headline font-1 medium bold" style="text-align: justify;"><span style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">María
é natural de Montecelo, aldea que pertence a Coristanco aínda que
practicamente está no límite con Carballo. Os seus recordos da infancia
defíneos como ”de película”. Na súa casa eran vinte netos. Alí pasaban
os veráns facendo trastadas pola aldea adiante, recollendo moras,
inventando guións para películas, en bicicletas de aquí para acolá... A
día de hoxe, é unha recoñecida actriz que participa en series de
televisión, así como no mundo do cine e en obras teatrais. Unha ampla
traxectoria que desexa complementar con algún proxecto propio, que polo
que nos di, parece que está a medio camiño.</span></span> </div> <div class="left-block"> <div class="text resizable" itemprop="text"> <div class="paragraph"> <p class="p_1" style="text-align: justify;"><b>Que destacarías dos concellos nos que te criaches?</b></p> <p class="p_2" style="text-align: justify;">De
Carballo, sen dúbida o incrible movemento cultural. Temos unha
programación súper completa e interesante ó longo de todo o ano. Creo
que é algo do que os carballeses debemos estar moi orgullosos. Que
Carballo, fóra de Carballo, sexa coñecido por isto é unha marabilla. O
FIOT (Festival Internacional Outono de Teatro) por exemplo é un
privilexio absoluto para todos os habitantes da vila.</p> <p class="p_3" style="text-align: justify;">De
Coristanco, destacaría que ten rincóns ben fermosos. A mágoa é que,
baixo o meu punto de vista, están bastante descuidados
medioambientalmente. Hai bastante caos no concello con tanto cambio na
alcaldía. A ver se cambia a cousa.</p> <p class="p_4" style="text-align: justify;"><b>Cal é o teu lugar de residencia actual?</b></p> <p class="p_5" style="text-align: justify;">Actualmente
a base téñoa en Galicia, concretar exactamente onde é un pouco difícil
porque son bastante correcaminos, ando entre Montecelo, Carballo,
Santiago... E vou con bastante frecuencia a Madrid, cidade que tamén
considero “casa” xa que, se voto contas, vivín alí a metade da miña
vida. Pero será que me vou facendo vella que cada vez máis o corpo
pídeme natureza, verde e mar. Pero todo depende do traballo, se saen
cousas en Madrid para alí que marcho encantada. E se saíran na India, ou
onde fora, tamén.</p> <p class="p_6" style="text-align: justify;"><b>No 2020, en que proxectos estás participando?</b></p> <p class="p_7" style="text-align: justify;">Pois este ano vanse estrear dúas series nas que participei, <i>Antidisturbios</i> de Rodrigo Sorogoyen, que se empezará a emitir a mediados de Outubro, y <i>El desorden que dejas,</i>
que aínda non ten data de estrea. E en Xaneiro arrancamos cos ensaios
dunha obra de teatro, aquí en Galicia. Teño moitas ganas de volver facer
teatro, xa que nos últimos anos a miña carreira centrouse no
audiovisual. Ademais seremos once actrices en escena e con tanta muller
enriba dun escenario vaise xerar unha enerxía incríble, sen dúbida.
Todas elas son compañeiras marabillosas ás que admiro profundamente.
Oxalá poidamos traer a peza a Carballo.</p> <p class="p_8" style="text-align: justify;"><b>Veuse abaixo algún proxecto por tema do coronavirus?</b></p> <p class="p_9" style="text-align: justify;">Máis
que virse abaixo, no meu caso, paralizáronse procesos de casting nos
que estaba metida. A ver se pouco a pouco se volven poñer en marcha.</p> <p class="p_10" style="text-align: justify;"><b>Cales son os teus mellores plans para disfrutar do verán? </b></p> <p class="p_11" style="text-align: justify;">Para
min un bo verán sempre arranca cunha boa noite de San Xoán, –este ano
foi algo extraño polo tema do covid–. Despois tento facer unha mistura
de plans entre Rías Altas e Rías Baixas porque adoro ambas e son moi
distintas. Galicia no verán é marabillosa e non se precisa de moito
máis. Aínda que se mo podo permitir económicamente, gústame pegarme unha
viaxe a algún país de augas quentiñas para bucear. Amigos, familia,
chiringuitos, praias, algunha ruta pola natureza e pouco máis.</p> <p class="p_12" style="text-align: justify;"><b>Que destacarías deste verán atípico no teu día a día? </b></p> <p class="p_13" style="text-align: justify;">Este
verán creo que quedará na miña memoria como un verán surrealista. Xente
con mascarillas nas praias e nas rúas, sen mascarillas nos bares,
avións e trens cheos pero teatros e concertos medio vacíos ou
cancelados, e esa sensación de fondo de incerteza. A preocupación porque
o covid poidera pillar aos meus pais e a un dos meus sobriños que é de
risco... Este verán sen dúbida quedou ensombrecido polo tema do puñetero
covid.</p> <p class="p_14" style="text-align: justify;"><b>A xente soe pararte pola rúa para sacarche fotos ou falar contigo? </b></p> <p class="p_15" style="text-align: justify;">Iso
pasa sobretodo cando se está emitindo unha serie na que saes. Como
agora non teño ningunha en emisión xa non me pasa tanto. Pero debo dicir
que non é algo que vote en falta. Sempre me dou bastante reparo.</p> <p class="p_16" style="text-align: justify;"><b>Que serie galega cres que marcou a túa carreira como actriz?</b></p> <p class="p_17" style="text-align: justify;">Matalobos
sen dúbida. Foi unha serie que en Galicia fui un bombazo. Todo o mundo a
vía. Aínda hai xente que ás veces me para por iso. E xa choveu!</p> <p class="p_18" style="text-align: justify;"><b>Recordas cal foi a túa primeira participación nunha serie de televisión? </b></p> <p class="p_19" style="text-align: justify;">Non
lembro exactamente se foi “Aída” ou “Los Serrano” ou “Los hombres de
Paco”. Sería polo 2.006. Eran participacións moi pequenas. Lembro
ilusión e nervios. Pero bueno, coma sempre que empezo un novo proxecto,
só que agora xa son máis “perra vieja”e xa sei lidiar mellor coas cousas
das rodaxes. Pero os nervios dos primeros días non hai quen os quite.</p> <p class="p_20" style="text-align: justify;"><b>Algunha anécdota que poidas contar vivida durante unha grabación? </b></p> <p class="p_21" style="text-align: justify;">Moitas!
Divertidas mil, son moi frecuentes os ataques de risa por calquera
erro, eses momentos son impagables! Despois lembro unha que foi algo
incómoda. Tiñan que facerme unha maquillaxe complexa, dunha muller que
levaba morta anos no fondo dun río e tiñamos que rodar nunha piscina,
con cámaras submarinas etc, e o proceso de maquillaxe durou 5 horas.
Supuestamente era maquillaxe resistente á auga pero cando me metín na
piscina todo se esfumou despois de cinco horas tesa para que me
maquillaran o corpo enteiro. Por un lado quería matar á maquilladora
pero por outro dábame moita mágoa por ela. Obviamente non dixen nada,
pero foi un momento bastante incómodo para todos.</p> <p class="p_22" style="text-align: justify;"><b>Televisión, cine, teatro e formación artística. Eres unha persoa polifacética se pode decir, non?</b></p> <p class="p_23" style="text-align: justify;">Creo
que podería selo moito máis a verdade, jajajaja, se me deixaran. Como
dicía nos últimos anos traballei máis ben en tele. De repente métente
nun saco e saír dese saco non é tan doado. Pero eu quero estar tamén no
saco do teatro e do cine, así que tentarei centrar os meus esforzos en
meter a cabeza por aquí e por alá. O que pasa e que despois acabas
facendo o que che ofrecen, claro. Non está a cousa para andar
descartando.</p> <p class="p_24" style="text-align: justify;"><b>O bo deste mundillo é que se coñece a moita xente. Tes moitos amig@s de todas as series e curtametraxes nas que participaches? </b></p> <p class="p_25" style="text-align: justify;">Pois
claro! Iso é o mellor desta profesión. Coñeces a personas marabillosas,
moi curiosas e auténticas. Eu creo que a maior parte das actrices e
actores son persoas extraordinarias. Hai de todo como en todas partes
pero a gran maioría son xente moi interesante que che aporta e fai
medrar. Porque polo xeral son personas moi valentes, sensibles e
empáticas. Necesariamente teñen que selo para poder facer o seu
traballo. Eu, de tódolos traballos que fixen, saquei algunha amiga ou
amigo dos de verdade, dos que quedan para sempre e iso é un privilexio.
Cando traballas como actor estás espido emocionalmente, así que os
vínculos que se xeran son moi cercanos e profundos. Eu creo que ó redor
dun 60 ou 70 por cento dos meus mellores amigos son actrices e actores
ou persoas relacionadas coa profesión. Así que iso de que somos
antipáticos ou estúpidos creo que non se corresponde coa realidade,
normalmente. Que somos seres quizais complexos? Pois sí, seguramente,
pero tan complexos como auténticos. Ala, unhas poucas flores para todos
nós que boa falta nos fan!</p> <p class="p_26" style="text-align: justify;"><b>Se tiveras que elixir, con cal das ramas anteriores te quedarías? </b></p> <p class="p_27" style="text-align: justify;">Non
creo que sexa xusto ter que elixir, é poñerlle límites á creatividades
do actor. Eu non quero elixir, quero crer que haberá temporadas nas que
farei máis cine, outras máis teatro e outras máis tele. Un artista
plástico, por exemplo, pode facer de todo un pouco, non? Pois un actor
tamén.</p> <p class="p_28" style="text-align: justify;"><b>Que é o máis complicado de ser actriz?</b></p> <p class="p_29" style="text-align: justify;">A
incertidumbre continua e o examen continuo. Iso esgota, desgasta moito.
É como se toda vida tiveras que estar nun proceso de selección
continuo. Imaxínate que para un traballo normal, cada tres ou cinco
meses tiveras que volver enviar currículums, facer entrevistas, pasar un
proceso de selección, por fin consegues un traballo, pasan uns meses e
cando rematas, volver a empezar. E así continuamente, toda a vida. É
agotador, eu non sei como somos capaces de aturalo. Deberían poñernos
algún monumento nalgún sitio en homenaxe a tódolos actores só por isto.
Jajajaja. Falo en serio!</p> <p class="p_30" style="text-align: justify;"><b>Tes algún obxectivo/propósito para os próximos anos? </b></p> <p class="p_31" style="text-align: justify;">Gustaríame
sacar adiante algún dos proxectos propios que teño a medio desarrollar.
Hai unha curta, un docu e unha longametraxe. Pero as cousas de palacio
van despacio. E no meu caso máis despacio aínda! Son de cociña lenta e
meticulosa, demasiado. Gustaríame cambiar nisto e volverme algo máis
práctica. Niso estou. Tampoco me importaría que os meus plans se
rompesen por calquera outra cousa marabillosa que xurdira, que me sacuda
o chan e vote os meus plans por fóra para dar entrada a outros. Que a
vida me sorprenda, ou máis ben, deixarme sorprender pola vida, ese é o
meu principal obxectivo para os próximos anos.</p><p class="p_31">Fonte: <a href="https://www.elcorreogallego.es/ocorreodebergantinos/cando-traballas-como-actor-estas-espido-emocionalmente-asi-que-os-vinculos-que-se-xeran-son-moi-cercanos-e-profundos-FG4558043?fbclid=IwAR13QHVN6DS6NmJNrA2b-Chu47Wli4CJprLFIsYn5Z4-6yI3sykcmokgZNQ">O Correo de Bergantiños</a> <br /></p> </div> </div> </div><h1 class="headline font-1 medium bold"> </h1> </div>Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-43294772380183498732018-07-05T22:07:00.002+02:002018-07-05T22:07:31.999+02:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUaw1rMUT3JJK2oTSfLXW55nXP4BTyDThyphenhyphenUFOrWucgaz6YS0zg9VPYHg-Kemt8-rJLXB_pJyPo_Toa92PrUjh-jTW4fhOZm_Ln5KqEAIdv9AtC5nzogTqtvCkjQGlymSyqnOkF1frSopax/s1600/non+fumo12.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="556" data-original-width="722" height="202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUaw1rMUT3JJK2oTSfLXW55nXP4BTyDThyphenhyphenUFOrWucgaz6YS0zg9VPYHg-Kemt8-rJLXB_pJyPo_Toa92PrUjh-jTW4fhOZm_Ln5KqEAIdv9AtC5nzogTqtvCkjQGlymSyqnOkF1frSopax/s320/non+fumo12.png" width="420" /></a></div>
<br />José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-79970281746142304572018-06-07T21:57:00.000+02:002018-06-07T21:57:15.267+02:00Programa das festas na biblioteca Rego da Balsa<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHqr04gKQbnlX6MytDQq5ggbYOey7dR54WhajpwxmohFfHuAvkyB_f19mNYfv2wBv1lPEYrF3JjIR0wjxfRDS-tyKnWFIyqW7B909VisMzZqEvm6Ui7qL_FJ6sZYMJtAypjdKKf_nRvgEY/s1600/evenciosanxoan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHqr04gKQbnlX6MytDQq5ggbYOey7dR54WhajpwxmohFfHuAvkyB_f19mNYfv2wBv1lPEYrF3JjIR0wjxfRDS-tyKnWFIyqW7B909VisMzZqEvm6Ui7qL_FJ6sZYMJtAypjdKKf_nRvgEY/s1600/evenciosanxoan.jpg" /></a></div>
<br />Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-3747564068336876372018-05-27T16:10:00.005+02:002021-03-29T13:10:44.132+02:00Equipo A Casilla<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.lavozdegalicia.es/noticia/carballo/carballo/2018/05/27/span-langgldeste-torneo-sairon-daquela-grandisimos-xogadores-futbolspan/0003_201805C27C2997.htm"><img alt="Equipo A casilla" border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyiEU5EjJ4aGM8mRejE73uEJOSNXidZg2CUc8KXoWxBa9VzD9cSSvwcfx69wT6ViKwfweVT7W9aWTNXBhKPVYFdgBnLhjm5qI3FC672TMOJeaJJU3LMLrPGuPaMFAyG3xXB_c2KB0jjpZm/s400/IMG-20180527-WA0000.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
Clica na imaxe para ir ao artigo.</div>
<div style="text-align: center;">
Fonte: La Voz de Galicia.</div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-4909146450062146992018-02-07T10:17:00.005+01:002021-03-29T16:31:37.830+02:00Centro Midas en Carballo<h1 itemprop="headline" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; clear: left; color: #222222; font-family: Merriweather, Georgia, serif; font-stretch: semi-condensed; letter-spacing: -0.05em; line-height: 37.2px; margin: 25px 0px 20px; padding: 0px; text-align: center; word-spacing: -0.05em;">
<span style="font-size: large;">Puesta de largo del centro Midas en la calle Perú de Carballo</span></h1>
<h2 itemprop="alternativeHeadline" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #999999; font-family: Merriweather, Georgia, serif; font-weight: 300; line-height: 1.2; margin: 0px 0px 13.3333px; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Es una marca líder en el mantenimiento integral del automóvil</span></h2>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggX0T88LKizFwaqQygdnIG8tlYyNhW8RGW1fcWYfzB2smRCkWaexT-__YVhKF3oo90gfrXhnU0VussEt9YifUN7r_R5pacv7bKhT23BObldtIlcJ4ipPfFxTKm-la1lV9So93CciPvAm3r/s1600/CF10E4F3_03429.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="900" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggX0T88LKizFwaqQygdnIG8tlYyNhW8RGW1fcWYfzB2smRCkWaexT-__YVhKF3oo90gfrXhnU0VussEt9YifUN7r_R5pacv7bKhT23BObldtIlcJ4ipPfFxTKm-la1lV9So93CciPvAm3r/s400/CF10E4F3_03429.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-size: x-small;"><span face=""roboto condensed" , sans-serif" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #666666; text-transform: uppercase;">CARBALLO / LA VOZ</span><span face=""roboto condensed" , sans-serif" style="background-color: white; color: #666666; text-transform: uppercase;"> </span><time datetime="2018-02-07T05:00:00CEST" itemprop="dateModified" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #666666; font-family: "roboto condensed", sans-serif; text-transform: uppercase;">07/02/2018 05:00 H</time></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><time datetime="2018-02-07T05:00:00CEST" itemprop="dateModified" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #666666; font-family: "roboto condensed", sans-serif; text-transform: uppercase;"><br /></time></span>
<span style="font-size: x-small;"><time datetime="2018-02-07T05:00:00CEST" itemprop="dateModified" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #666666; font-family: "roboto condensed", sans-serif; text-transform: uppercase;"></time></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "georgia" , "times" , "times new roman" , serif;">Midas es una marca líder en el mantenimiento integral del automóvil. Ayer, en la calle Perú de Carballo, inauguró de forma oficial su cuarto centro en la provincia, en el número 8-10. Al frente de él se encuentra el carballés José Cameán. Abrirá ininterrumpidamente de lunes a viernes (de 08.30 a 20.00) y de 09.00 a 14.00 los sábados. Confianza, innovación y formación son tres pilares de la marca Midas.</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "georgia" , "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "georgia" , "times" , "times new roman" , serif;">Fonte: <a href="https://www.lavozdegalicia.es/noticia/carballo/2018/02/07/puesta-largo-centro-midas-calle-peru-carballo/0003_201802C7C11994.htm">La Voz de Galicia</a> (Carballo)<br /></span></div>
</div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-66697181756992548852016-04-09T09:50:00.003+02:002021-03-29T14:29:17.078+02:00«La actuación es un aprendizaje sobre la raza humana, sobre la vida»<div style="text-align: center;">
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">La actriz carballesa es Juliana, la responsable de la chocolatería en la serie Acacias 38</span></h3>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><img height="222" src="https://www.lavozdegalicia.es/sc/x/default/2016/04/05/00121459885743490812371/Foto/.jpg" width="400" /></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
</div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">María Tasende (Carballo, 1977) tiene ya un amplio recorrido artístico a sus espaldas. Por citar solo algunos, con papeles más grandes o más pequeños: series como <i style="box-sizing: border-box;">Matalobos</i>, <i style="box-sizing: border-box;">Aída</i>,<i style="box-sizing: border-box;"> Os Atlánticos</i>, <i style="box-sizing: border-box;">Padre Casares</i>, <i style="box-sizing: border-box;">Maridos e Mulleres</i>, <i style="box-sizing: border-box;">Los Serrano</i>, <i style="box-sizing: border-box;">Faro</i>; obras de teatro con el Centro Dramático Galego, o películas como <i style="box-sizing: border-box;">Rafael</i> o <i style="box-sizing: border-box;">Retornos</i>, que llegó al Festival de Málaga. Lleva tres años intensos, de no parar, y además con series diarias, muy exigentes e intensas a la hora de rodar. Los dos primeros, con O <i style="box-sizing: border-box;">Faro</i>, y el último con<i style="box-sizing: border-box;"> Acacias 38, </i>que se emite en las tardes de la 1 de Televisión Española, con todo lo que eso implica, en promoción y difusión. María es Juliana, la dueña de una chocolatería, un centro social del barrio en el que todo se sabe y todo se cuenta. Para quienes no la conozcan, sale caracterizada mucho mayor de lo que en realidad es a sus 38 años, y además con un hijo no precisamente adolescente que contribuye a darle ese toque añadido de madurez en la pantalla.</span></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">Pese a que ya es una veterana de las tablas, confiesa que este año, con la serie, ha sido de «mucho aprendizaje», en todos los aspectos profesionales, y eso que la interpretación anterior ya le había dado una experiencia notable en los retos diarios. De Galicia a Madrid: «Aquí tienes otro equipo, más grande, otra manera de ser, otra gente». Explica. Pero añade que estaba contenta antes y que lo está ahora. Con su personaje, también. Juliana es querida por los espectadores, genera cariño, especialmente por su inocencia. En el carácter en conjunto María no es como Juliana, de ahí que se muestre satisfecha por poder transmitir esas sensaciones y que la audiencia sepa apreciarlo. Y sobre todo que la audiencia marche bien, y no solo en España, sino también en Italia.</span></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">La celebridad se nota, pero no de una manera exagerada. «Es raro que me reconozcan por la calle», señala. La ropa, el maquillaje, lo complican. Pero no imposible. «Cuando lo hacen se nota el cariño que le tienen a Juliana», describe.</span></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">La serie se ambienta en el filo del siglo XIX, a punto de empezar el XX. Era otra España, otras costumbres. Cuando le dieron el papel tuvo que prepararse bien la época. Justo en ese momento las mujeres empezaban a ser más libres, los cambios sociales eran incipientes, «aún en un mundo muy estricto». Pero, como ocurre con las pulsiones humanas, «cambia la forma de hablar, pero no los sentimientos, son siempre los mismos con independencia del momento». Y los actores se encargan de transmitirlos.</span></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">De momento la cadena funciona, así que parece que la serie va para largo, «pero en televisión nunca se puede decir lo que va a durar algo, aunque en este caso va bien, hay nuevas temporadas y mi personaje parece que sigue». Con la suerte, además, de que le gusta mucho el chocolate.</span></div>
</div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<b style="box-sizing: border-box; line-height: 26.88px; max-height: 1000000px;"><span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">Dulce infancia</span></b></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">El dulce recuerda sobre todo a la infancia, que en su caso también viene de sus veranos en Montecelo o en Razo. Tanto que define su origen: «¡Yo soy de Montecelo!». Aunque Madrid pesa mucho. Ahí estudió Empresariales primero, y Arte Dramático con Cristina Rota, después. Ha vivido mucho tiempo en la ciudad, y continúa, con escapadas constantes a Galicia. «Mi alma está repartida entre ambos sitios, en lo personal y en lo profesional, pero mi corazón y mi estómago están en Galicia. Y cada vez más, con el paso del tiempo. Muchas veces pienso: ¡Cómo me gustaría poder ir a pasear ahora a Razo!». Para trabajar, depende: allí donde surja, opina. Puestos a pedir, le encantaría hacerlo combinando «cosas de Madrid, Galicia y otros países, vivir nuevas experiencias!».</span></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">Y eso que la carrera artística tiene altibajos. No puede quejarse, pero hubo momentos, «épocas duras, de plantearte cosas», aun reconociendo que la inestabilidad forma parte de la vida actual, y en su oficio, «más». Su personaje, tarde o temprano, se acabará, y habrá que buscar otras cosas.</span></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">Le gusta el cine, el teatro y la televisión, pero el escenario, «el contacto con el público», le tira especialmente. Y le gusta sobre todo su profesión, necesariamente vocacional: «A veces es dura, pero también me enseña mucho. Actuar es un aprendizaje sobre la raza humana, sobre la vida en general, y cada vez la respeto más. Es como un poder experimental del ser humano».</span></div>
</div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;"><span style="line-height: 20px;"></span></span></div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">Natural de Carballo, enamorada de la casa familiar de Montecelo, en Coristanco, su papel en la serie televisiva diaria «Acacias 38» la mantiene en Madrid. Dice que entre la capital y Galicia reparte su alma en lo personal y en lo profesional, pero en el corazón gana su tierra.</span></div>
</div>
</div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; max-height: 1000000px; text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="background-color: white;">Fuente:<a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/carballo/carballo/2016/04/06/actuacion-aprendizaje-sobre-raza-humana-sobre-vida/0003_201604C6C12991.htm#viewmedia"> La Voz de Galicia</a></span></div>
<div itemprop="text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; font-stretch: normal; line-height: 26.88px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif"><br /></span></div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-86412002280088418692015-06-15T08:19:00.002+02:002021-03-29T11:37:23.290+02:00Tricomías<div style="text-align: center;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif">Inauguración extraoficial das fiestas coa exposición colectiva </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: large;"> Tricromías
</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi72ZKncgZVY3_wGO7Q89z_11FokVh0a-p4wfRsqxzTY24wu2lXYs9XkWPaM3s13uXkQCefVVejm_JCkWQeLwD1-Rs1ezXGM3dSdVyZ4P5xHpgs2JkJmDq_zrjH-oiCaKoKGA3hZ860mdwy/s1600/milos.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi72ZKncgZVY3_wGO7Q89z_11FokVh0a-p4wfRsqxzTY24wu2lXYs9XkWPaM3s13uXkQCefVVejm_JCkWQeLwD1-Rs1ezXGM3dSdVyZ4P5xHpgs2JkJmDq_zrjH-oiCaKoKGA3hZ860mdwy/s400/milos.jpg" width="396" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
Obra de Milagros Cotelo
</div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-44435627836770650262015-04-17T00:43:00.002+02:002021-03-29T13:11:35.179+02:00María Tasende é Juliana en 'Acacias 38'<div style="box-sizing: border-box; letter-spacing: 0.7px; line-height: 1.2em; padding: 0px; text-align: justify;">
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #484746; line-height: 1.2em; padding: 0px; text-align: justify;">
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif">'Acacias 38' nos traslada cada tarde hasta 1899 para contarnos la historia de un grupo de criadas y las familias burguesas para las que trabajan. Una historia de ricos y pobres que refleja la confluencia de dos mundos en un único espacio, en un portal: Acacias 38. </span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif">El edificio, situado en un barrio burgués de una gran ciudad española, será el escenario de las andanzas de unos y otros. La familia Serna, los Álvarez-Hermoso, los Hidalgo, los Palacios, sus criadas y la gente del barrio protagonizarán las tramas de esta serie diaria y coral con más de 20 personajes. </span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif">El amor, los celos, las pasiones, las venganzas, los odios y la alegría son los ingredientes de 'Acacias 38', una producción de TVE en colaboración con Boomerang TV.</span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal; text-align: center;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"> <img alt="'Acacias 38' - María Tasende es Juliana" src="http://img.rtve.es/v/3005093/?w=438&crop=no" /> </span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif">Una mujer de familia burguesa es la dueña de ‘La Deliciosa’, la chocolatería del barrio. Hermosa, bien educada e íntegra, Juliana es una mujer que no tolera las injusticias ni los abusos. Por ello tendrá enfrentamientos con Cayetana. Los mayores quebraderos de cabeza se los dará su hijo, Víctor, un muchacho bastante irresponsable. </span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal; text-align: center;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"> <b>María Tasende</b> </span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal; text-align: center;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif">María Tasende (Carballo, Galicia, 1977) tiene una amplia formación como actriz que la ha llevado a estudiar con Cristina Rota o John Strasberg. En Galicia es conocida por series como ‘Os Atlánticos’ o ‘Pedro Casares’. A nivel nacional ha participado en ‘Los Hombres de Paco’, ‘Los Serrano’ o ‘Aída’. En 2010 recibió el premio a la mejor actriz en el Festival de Cine Internacional de Ourense por el corto 'Illa Pedra'. </span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal; text-align: center;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="color: black; letter-spacing: normal; line-height: normal; text-align: center;">
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: x-small;"> Fuente:Corporación de Radio y Televisión Española 2015</span></div>
</div>
</div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-55422538027220767102015-03-18T19:53:00.002+01:002021-03-29T11:46:55.303+02:00Venancio da Crega<div style="text-align: justify;">
Este domingo pasado, foi pasado por
auga. Non é que chovera moito, só choviu unha vez, dende as doce da
mañán ata as doce da noite!!. Fun andar co meu chuvasqueiro, zapato
impermeable e paraugas, e díxenme :"Por min que chova! ( que non é o
mesmo ca <i>que chova por min).</i> Atopeime con Venancio da Crega, coas
súas muletas, pois rompiu un pé caendo da beirarúa. Venancio é da
Agualada (Coristanco) vive na Casilla. Saudeino :</div>
<div style="text-align: justify;">
-Ola Venancio! Vas a mollar as muletas!</div>
<div style="text-align: justify;">
-Tamén ti mollas o paraugas!</div>
<div style="text-align: justify;">
Ofrecinme
a acubillalo debaixo do meu paraugas e levalo a casa. Aceptou. Venancio
ten unha conversa moi interesante, agradable e filosófica. Encántame
debater con el. Dame moitas ideas para as miñas historias. É un gran
orador, valería para político se non fose que non ten espírito
pinochiano, e encende a primeira.</div>
<div style="text-align: justify;">
Pasamos
por diante da horta de Rama de Carballo de Arriba, que xa, cando eu era
pequeno, estaba abandoada, e conteille que de rapaz íamos a roubar a
froita a esa horta. E díxome el :"Eso non é roubar nin farrapo de
gaitas. Roubar e ir a unha horta dunha casa habitada. Cando eu era
rapaz,e mais o meu amigo o Lagoeiro, fillo do Lagoeiro (traballador de
peones-camineros, que arranxaban as cunetas e as estradas) queríamos
roubar na horta do sr. Silverio, posuidora dos millores frutais da
redonda, pero cada vez que tentabamos saltar aquela tapia, aquel muro,
aquel balado... tan pronto os nosos dedos asomaban ao borde, vareada que
te criou- menos mal que xa estabamos afeitos as vareadas da escola-.
Non había maneira! O vello sempre estaba alí. O Lagoeiro pai, ademais do
seu traballo, era o barbeiro oficial da Agualada. O sr. Silverio ía
todolos venres a afeitarse. Esto non lle pasou desapercibido ao Lagoeiro
fillo, que me dixo:</div>
<div style="text-align: justify;">
-Cando
estea coa escuma na cara avísote, ti saltas a tapia, e eu vixio. Foi a
primeira e a única ves que entramos na horta do sr. Silverio, pois debía
ter contados o froitos, e dende esa deixou barba.</div>
<div style="text-align: justify;">
En definitiva Venancio da Crega é o meu<i> muso!</i></div>
<br />José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-66684493273737897992015-03-14T23:11:00.003+01:002015-03-14T23:11:39.914+01:00Boa cociña<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_xS5f04o5lw3yVrv8fkkJCdAwKvH0WWY8BcAY3tilaAEuB1JbaiefWsLeWVsCrhHxR60ijy0ilEizPYcaNr3KIn6DV-hAyQUKIyWAD20_rza1Dz3wG6M6dtwzvOZF-TIqV9wjsPikQsNj/s1600/afafa.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_xS5f04o5lw3yVrv8fkkJCdAwKvH0WWY8BcAY3tilaAEuB1JbaiefWsLeWVsCrhHxR60ijy0ilEizPYcaNr3KIn6DV-hAyQUKIyWAD20_rza1Dz3wG6M6dtwzvOZF-TIqV9wjsPikQsNj/s1600/afafa.png" height="390" width="420" /></a></div>
<br />José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-51639041612344677172015-03-06T21:00:00.004+01:002021-03-29T13:11:47.019+02:00Milagros Cotelo abriu o novo ciclo da biblioteca<h2 style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span face="Arial,Helvetica,sans-serif">Una pequeña gran artista abrió el <a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/carballo/2015/03/06/pequena-gran-artista-abrio-nueva-ciclo-biblioteca/0003_201503C6C12994.htm">nuevo ciclo de la biblioteca</a></span></span><a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/carballo/2015/03/06/pequena-gran-artista-abrio-nueva-ciclo-biblioteca/0003_201503C6C12994.htm"> </a></h2>
<h2 style="text-align: center;">
<span style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;"><span face="Arial,Helvetica,sans-serif">Milagros Cotelo abrió un nuevo foro de encuentro de la biblioteca Rego da Balsa</span></span></span></h2>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDOqFq9hb7KMi1enuOaMxQEfREOAz1HObTTa3K9tCmCMVOzOdWPchpC2I3irVJLXUCoMoWc_1VOjfZeeXkXuoYV1PSOUtdEh5nrpEdhszPiV3L1S_HbFSrgC6lQM8ySq4jOYBRJFa3Puuw/s1600/milos.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDOqFq9hb7KMi1enuOaMxQEfREOAz1HObTTa3K9tCmCMVOzOdWPchpC2I3irVJLXUCoMoWc_1VOjfZeeXkXuoYV1PSOUtdEh5nrpEdhszPiV3L1S_HbFSrgC6lQM8ySq4jOYBRJFa3Puuw/s1600/milos.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span face="Arial,Helvetica,sans-serif">Milos Cotelo constituye un modelo a seguir por su capacidad para sobreponerse
a la adversidad y a las barreras que aún persisten en la sociedad
actual y para dar rienda suelta a su espíritu artístico. De todas estas
cuestiones habló ayer por la tarde abriendo además un
nuevo foro de encuentro de la biblioteca Rego da Balsa, el Faladoiro.
Junto a ella estuvieron algunos de sus compañeros del colectivo Crea
Formas y miembros de la corporación. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;"><span face="Arial,Helvetica,sans-serif"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span face="Arial,Helvetica,sans-serif">Fuente: La Voz de Galicia</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><span face="Arial,Helvetica,sans-serif"><span itemprop="dateline">Carballo / La Voz, </span><span class="time">
06 de marzo de 2015</span></span></span></div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-54651250745788111782015-02-10T21:26:00.001+01:002021-03-29T11:46:17.537+02:00A vaca parrula<div style="text-align: justify;">
Dille un amigo a outro:</div>
<div style="text-align: justify;">
- Namoreime de unha rapaza. Ata me casaría con ela, pero son tan pouca cousa!</div>
<div style="text-align: justify;">
-Deixame
a min! Eu voute a asesorar. Tes que cambiar de peiteado, vestirte mais a
moda, correxir a túa linguaxe... De onde é ela?</div>
<div style="text-align: justify;">
-E dun lugar da Agualada, alí no medio do verde, dos montes, das leiras...</div>
<div style="text-align: justify;">
-E teñen vacas, cabras e ovellas?</div>
<div style="text-align: justify;">
-Teñen!!</div>
<div style="text-align: justify;">
-Pois xa temos ganado.</div>
<div style="text-align: justify;">
A miña historia tamén vai de<i> ganado</i>, só que a vaca non sae ata o final!</div>
<div style="text-align: justify;">
Íamos
andando pola beira do anllóns, Venancio da Crega e mais eu, cando
estabamos chegando a Bertoa lembreime das miñas primeiras verbenas, aos
meus 13, aos meus 14 anos. Íamos as verbenas, que podíamos chegar
andando. A primeira era O Corpus de Bertoa, despois o San Xoán, San
Cristobo, o Santiago de Sísamo, ás patronais de Bertoa, a Milagrosa na
Ponte, Santa Eufemia en Bertoa e para rematar a Pilarica no barrio do
Chorís, en Carballo. Pasabámolo moi ben nas atraccións. E dime Venancio :</div>
<div style="text-align: justify;">
-A
primeira festa era o San Antonio da Agualada. Había que xuntar unhas
perras para ir ao tiro, as lanchas... a beber unha Fanta, para acadar un
yo-yo, se atopabas o premio na tapa. Eu non tiña un can, e meus pais
non me podían dar. Eu xa estaba resignado! cando pasei por diante da
casa do señor Negreira, un dos ricos da Agualada (rico e rácano), a
carón dun balado había borralla e vin unha punta. Con un pao, remexin e
atopei un montón delas. Metinas no peto e díxenme:</div>
<div style="text-align: justify;">
-Lévoas ao chatarreiro e xunto unha perras!</div>
<div style="text-align: justify;">
E díxome o señor Negreira:</div>
<div style="text-align: justify;">
-Para onde vas Venancio?</div>
<div style="text-align: justify;">
-Vou ao chatarreiro a ver que me da por estas puntas!</div>
<div style="text-align: justify;">
-Esas puntas son miñas Venancio!</div>
<div style="text-align: justify;">
-Atopeinas nesta borralla!</div>
<div style="text-align: justify;">
-E que esa borralla tamén é miña!</div>
<div style="text-align: justify;">
Quedou
coas puntas e funme para a casa todo cabreado. Nela estaba meu pai,
hora rara para estar meu pai na casa, pois debería estar a traballar nas
minas de Barilongo. Pregunteille.</div>
<div style="text-align: justify;">
-E logo, que fai na casa meu pai?</div>
<div style="text-align: justify;">
-E que morriu a Parrula, e fóronme a buscar .</div>
<div style="text-align: justify;">
A
miña nai estaba a chorar. Non había que a consolara. A Parrula era da
familia.Dábanos leite, algún que outro cucho,e era a nosa calefacción.
Aquela noite tivemos velorio. E excuso dicirvos que aquel ano non me
fixeron falta os cartos para ir ao San Antonio, pois estivemos de loito.</div>
José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-85357402954450469472015-01-16T22:39:00.004+01:002021-03-29T11:46:01.973+02:00De peras e de mazáns<div style="text-align: justify;">
Nos anos sesenta e setenta non
había traída de auga na Casilla, o meu barrio. Moitas casas tiñan pozo,
pero as mais tiñamos que ir por auga a casa dos veciños. Soían ir as
donas e mais os rapaces. Un caldeiro en cada man para encher a sella,
onde se mantiña a auga fresquiña, o pote, que estaba na lareira, e o
depósito das cociñas de ferro. Eran as maneiras de ter auga potable e
mais auga quente. </div>
<div style="text-align: justify;">
A Xosé
da Casanova, mandabao a nai a por auga a da Sra. Esperanza. A sra.
Esperanza era mala coma o demo, así como o seu home, o sr. Constantino
era un anaco de pan, de pan de Carballo.</div>
<div style="text-align: justify;">
Cando
tocou coller as mazáns das maceiras, o sr. Constantino pidiulle a Xosé
axuda para quitalas das árbores, pois Xosé aganchaba moito millor e
pesaba menos. Cando acabaron de acabar, Constantino doulle un lote de
mazáns e un peso a Xosé (con un peso íamos ao cine infantil). Cando saía
Xosé, entraba a sra. Esperanza, e el, todo inocente díxo:</div>
<div style="text-align: justify;">
-O sr. Constantino doume estas mazáns e mais este peso!!</div>
<div style="text-align: justify;">
-Mazáns leva dúas,e trae o peso para aquí!!</div>
<div style="text-align: justify;">
Mesmo nese intre Xosé da Casanova soupo o que era a sede de vinganzal e dixose.</div>
<div style="text-align: justify;">
-Heime vingar!!</div>
<div style="text-align: justify;">
Xa sabedes que eu adoito a meter un conto nas miñas historias:</div>
<div style="text-align: justify;">
Chega un rapaz chorando, cheo de golpes, rabuñadas...a súa casa e dille a nai:</div>
<div style="text-align: justify;">
-Como vienes así? Que te pasó?</div>
<div style="text-align: justify;">
-Es que Pepito y más Jaimito me zoscaron!</div>
<div style="text-align: justify;">
-Y por qué no te vengaste?</div>
<div style="text-align: justify;">
-Si no me vengo me matan!!!!</div>
<div style="text-align: justify;">
Na
casa da sra. Esperanza prantaron unha pereira. Unha pereira do
melloriño que había na bisbarra. Unha pereira que garantía a millores
peras. </div>
<div style="text-align: justify;">
Na primavera,
agromou e tivo unha flor. Xosé viu como aquela pereira e aquela flor
medraban. Viu como a flor se convertiu na pera mais bonita, mais grande e
apetitosa do mundo. A sra. Esperanza decatouse de como Xosé miraba a
pera, e dixo:</div>
<div style="text-align: justify;">
-Non se che
ocurra coller a pera, pois malearías a pereira e non daría mais froito.
Ten que caer polo seo propio peso!! Non se pode arrincar!!</div>
<div style="text-align: justify;">
A Xosé acendiuselle unha candea e pensou:</div>
<div style="text-align: justify;">
-Esta é a miña! Voume vingar!!</div>
<div style="text-align: justify;">
Un
día, que o matrimonio do pozo foi a leña ao monte, entrou Xosé na
horta. Agarrouse a pera con coidado de non arrincala e acabou con ela a
mordiscazos. Na pereira só quedou o cadolo. A pereira non ía a ter
problema para ter mais peras no futuro. A mala sorte de Xosé foi que a
sra. Esperanza chegou antes de tempo e viu a operación. Colliu un
caldeiro de auga e tiroulla pola cabeza abaixo. Pobre Xosé da Casanova,
todo molladiño, pero orgulloso e ledo da súa falcatruada, díxolle á
vella:</div>
<div style="text-align: justify;">
-Estabache ben boa!! Valiu a pena a molladura e mais o meu peso!!</div>
<br />José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-51328018128989308022014-08-24T13:41:00.002+02:002021-03-29T13:12:12.132+02:00Pequeño gran homenaje a Milagros Cotelo en O Couto<div class="pd_cnt entry-content" id="cambioTamano">
<div class="texto" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTqf0QEkb43lussNUYCDQ_9L7xW2MAE22v4Ovw4crAFWBBlJB-hmkrS3Vzh0wghZc1dnr_BmVSR1B7-LvQ3A6xZbQ5G38YX5d9nVDpapy37jr_djuqkl-O5USgA7GfvmhQwi3OQozWN5LC/s1600/scale.php0.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="169" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTqf0QEkb43lussNUYCDQ_9L7xW2MAE22v4Ovw4crAFWBBlJB-hmkrS3Vzh0wghZc1dnr_BmVSR1B7-LvQ3A6xZbQ5G38YX5d9nVDpapy37jr_djuqkl-O5USgA7GfvmhQwi3OQozWN5LC/s1600/scale.php0.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="texto" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="texto" style="text-align: justify;">
<span face="Arial,Helvetica,sans-serif">La fragilidad de su pequeño cuerpo no ha sido
impedimento para dar rienda suelta a sus ansias a una vena artística ya
sobradamente demostrada. De ahí, que el jurado de la pasada edición del <a href="http://www.lavozdegalicia.es/noticia/carballo/2014/08/22/pequeno-gran-homenaje-milagros-cotelo/0003_201408C22C12992.htm">Certamen de Pintura al Aire Libre Fernando Álvarez de Sotomayor</a>
decidiese otorgarle a la carballesa Milagros Cotelo el premio a la
dedicación y al esfuerzo patrocinado por la Fundación María José Jove. Y
de ahí también que el acto de entrega de dicho galardón celebrado ayer
en O Couto, en la sede de la Fundación Eduardo Pondal, se convirtiese en
un canto a la superación y a la integración.</span></div>
<span face="Arial,Helvetica,sans-serif">
</span><div class="texto" style="text-align: justify;">
<span face="Arial,Helvetica,sans-serif">Allí estuvo Cotelo no solo para recoger con
alegría el grabado de Mercedes Ruibal que le entregó José Luis Fondo
Aguiar -alcalde de Ponteceso y presidente de la Fundación Pondal-, sino
también para demostrar a los niños que participan en la Escola de Verán
Monte Branco que muchos límites solo están allí donde uno quiera
ponérselos. La pequeña pero gran artista, rodeada de niños, fue así
merecedora de un también pequeño pero gran homenaje que dibujó una gran
sonrisa en su rostro mientras ellos se arremolinaban a su alrededor para
ver como completaba uno de sus cuadros. «<span lang="gl">Encántame os rapaces, mágoa que non preguntasen máis, pero vese que os monitores lles dixeron que non o fixesen»</span>, bromeaba Cotelo al término de una sesión en la que sí hubo preguntas de todo tipo: «¿<span lang="gl">Cando empezaches a pintar?, ¿Canto te leva rematar un cadro?, ¿Onde se poden mercar?, ¿Cantos anos tes?</span>», fueron algunas de las variopintas cuestiones que le plantearon los niños antes de despedirse de ella con un sonoro aplauso.</span></div>
<span face="Arial,Helvetica,sans-serif">
</span><div class="texto" style="text-align: justify;">
<span face="Arial,Helvetica,sans-serif">Tampoco quisieron dejar de participar en este
homenaje otros dos conocidos artistas bergantiñáns: Miguel Anxo Calvo,
«OMighelo», que puso la música interpretando varias piezas con la
armónica y el acordeón, e Isa Fernández, que hizo valer su condición de
cantareira de Berdillo y que además, obsequió a la Fundación Pondal con
un retrato en barro del Bardo de Bergantiños.</span></div>
</div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-38124766006243259122014-08-11T19:27:00.002+02:002021-03-29T11:45:44.494+02:00Sol e sombra<div style="text-align: justify;">
Eu non nacín con 54 anos. Eu fun
neno, e como todolos nenos, tiven un heroe. Non era Superman, nin
Spiderman, nin o Capitán América. O meu heroe real, e mais do meu curmán
Xoán, era e é o Tío Pepe. Erámola envexa dos nosos coetáneos do barrio
da Casilla. El é o noso espello. El xogaba con nós. Facíanos as casas do
poboado do Oeste e as tendas dos indios, para que nós xogáramos cos
nosos <i>vaqueros</i> e indios. El dicíanos que os indios tamén podían ser <i>chicos</i>
da película. Ensinounos a xogar ao xadrez, a facer as pezas, talladas
en madeira, cunha navalla, cantaba e tocaba a guitarra e nós
facíamoslle os coros, e sempre que ía de viaxe traíanos un agasallo.
Fíxonos partícipes dás súas intencións de aventuras. Díxonos que ía a
correr o Tour de Francia coa bicicleta da tía Celsa, intentamos facer un
submarino para navegar polo río Anllóns e ata dixo que ía a facer unha
nave espacial para irmos ao sol, ao que meu curmán Xoán lle dixo:" Pero
vámosnos a queimar moito antes de chegar a el!" Ao que o tío contestou
:" Non vamos a ir de día!" Houbemos de escachar coa risa os tres.</div>
<div style="text-align: justify;">
O tío Pepe é un inventor de utopías, imposibles e sobre todo é inventor de soños.</div>
<div style="text-align: justify;">
Eu
vou moitas veces á praia de Louro, buscando días de praia, e sempre llo
comento a el, e dime:"Non hai praia como a de Razo!!", eu tamén son
desa opinión, pero o nordés é mais levadeiro con 6 ou 7 graos mais.</div>
<div style="text-align: justify;">
Despois
desta invernía que tivemos, fun buscando o sol de xuño como auga de
maio, a Louro. Alí atopei ao meu tío no pinar e díxome como reproche:"
Onde está o sol tan famoso de Louro?" " Dalle tempo" E efectivamente,
saíu o sol as 2 da tarde. E que tarde!! Volvino a atopar no mesmo sitio,
a sombra, e pregunteille, todo extrañado:" Pero ti non querías sol?" " E
que eu quero o sol para estar a sombra!!" Nese intre lembreime da nosa
viaxe ao sol e díxenlle:"Si! Xa sei. Ti ainda queres ir ao sol pola
sombra!!</div>
<div style="text-align: justify;">
Así é meu tío! Gústanlle as sombras pero ten moitas luces.</div>
José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-34788810241215789942014-06-24T09:09:00.001+02:002021-03-29T11:36:28.095+02:00Milagros Cotelo: -Dende a ventá<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ARTE e NATUREZA</span> <i> EXPO-COLECTIVA</i></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQBE9otJDPwDjT3TeHzUpdxpmzaDngTx2qtbNMVHCNb1E7jYzmc-K0z1JFdeihQcZXR3PSOgUc9fgH9IWmkJvu_4A2nf9gpaq7OoEEXvun5w8uFFeLRuWeebL3JF1vDDmh7OzrMpnw0Pl6/s1600/tralaxanela.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQBE9otJDPwDjT3TeHzUpdxpmzaDngTx2qtbNMVHCNb1E7jYzmc-K0z1JFdeihQcZXR3PSOgUc9fgH9IWmkJvu_4A2nf9gpaq7OoEEXvun5w8uFFeLRuWeebL3JF1vDDmh7OzrMpnw0Pl6/s1600/tralaxanela.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
Milagros Cotelo</div>
<div style="text-align: center;">
<i>-Dende a ventá </i></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span face="Arial,Helvetica,sans-serif">Obra de Milagros Cotelo exposta, entre outras, no 3º andar Pazo da Cultura de Carballo (do 20 de xuño ao 31 de xullo).</span></div>
Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-797581074121630432014-01-20T21:56:00.004+01:002021-03-29T11:45:24.174+02:00Sempre nos quedará a marcha atrás<div style="text-align: justify;">
Le dijo Gumersindo de la Rachola su
novia:"A ver cuando me la das? Yo así no me aguanto!" y ella:"Sabes
bien que hasta que nos casemos nada de nada!" "Pero mujer! si no pasa
nada!" " No pasa nada, no pasa nada! si quedo embarazada mi padre me
echa de casa e incluso me mata" No somos ricos. No podemos ir a Londres o
a Portugal a abortar como hacen <i>ellas</i>. Porque <i>ellos</i>, no
es que estén en contra del aborto, están en contra de que todas podamos
abortar" pero el repuso:"Tranquila! Conozco un lugar donde venden
condones de contrabando!"</div>
<div style="text-align: justify;">
Gumer
fue a la Sala de Juegos de Ernesto de Canaveiras . Ernesto no vende la
píldora del día después, vende el condón del día antes. No sé si Gumer
usó el profiláctico, pues ciertas cosas no se cuentan. Lo que sí sé, es
que esto pasó un día cualquiera del próximo año(2015).</div>
<div style="text-align: justify;">
Xa vedes!!Igualiño que fai 40 anos, castelán incluído.<br />
A
raza humana buscando sempre escapar da morte, buscando a inmortalidade.
Inventando relixións. Crendo en resurreccións e en encarnacións.
Buscando arcas perdidas, pedras filosofais. Bañándose en leite de burra,
ciruxías estéticas...e todo para ser mais xóvenes, para ter a eterna
eternidade. E nós, os españois, coa solución na man!.</div>
<div style="text-align: justify;">
Pois
si! Quen o diría ,que con apenas dous anos de tratamento, a pócema de
Rajoy quitounos 40 anos. Corenta anos de dereitos, de dereitos
lavorais, de dereitos en educación, de dereitos sociais, de dereitos na
sanidade...</div>
<div style="text-align: justify;">
Sempre nos quedará a marcha atrás!!</div>
José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-42216347878508753052014-01-16T23:10:00.002+01:002014-01-16T23:10:26.744+01:00A rúa do farol<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRL__GpHVpWaiKLeq8tQUa5kHy3CLgX3cpFjXkdP_CKKliT0HbkHWkA4sCB1iWb3Oa4V3KsrPflwbNrWbVUwoaXlk3WdpjKv2mpZab7kDOjMEkh5Pj1PU5mA81WZuTzMkYRxLjIqYL708b/s1600/A+r%C3%BAa+do+farol.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRL__GpHVpWaiKLeq8tQUa5kHy3CLgX3cpFjXkdP_CKKliT0HbkHWkA4sCB1iWb3Oa4V3KsrPflwbNrWbVUwoaXlk3WdpjKv2mpZab7kDOjMEkh5Pj1PU5mA81WZuTzMkYRxLjIqYL708b/s1600/A+r%C3%BAa+do+farol.jpg" height="320" width="268" /></a></div>
<br />Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-20436029265452438782013-06-24T19:00:00.001+02:002013-06-24T19:01:03.413+02:00Presentación de MINGUaRTE<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6xXm4ADXmeElDUK8xB8iPXhttlzQI0v8JmGgBeZ0-QzyFY4Ngl6OGUENAi8hoUm9B_5inP1SeBEoErHq6bT24eC-3Mo0rIKeSl2s67oWaeniKFasEuhh9bSirwPPn7Ras6hPRhhlz69Wr/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6xXm4ADXmeElDUK8xB8iPXhttlzQI0v8JmGgBeZ0-QzyFY4Ngl6OGUENAi8hoUm9B_5inP1SeBEoErHq6bT24eC-3Mo0rIKeSl2s67oWaeniKFasEuhh9bSirwPPn7Ras6hPRhhlz69Wr/s320/1.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid2WjQy8Jss1FDxJwvFfRdoUIdhB_7qPd-kder7N6ntetsyiTdTVy2n9n67KC3_c406DWObMCKDvuaPD6tVkbQ4wAHecQzYpUOERs03m2GIs16fKv_RW7HVvtd_S8MP-uJUnRCwaHISwpK/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid2WjQy8Jss1FDxJwvFfRdoUIdhB_7qPd-kder7N6ntetsyiTdTVy2n9n67KC3_c406DWObMCKDvuaPD6tVkbQ4wAHecQzYpUOERs03m2GIs16fKv_RW7HVvtd_S8MP-uJUnRCwaHISwpK/s320/2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwXSXiohrUtBUEq1VHQaRmAMbA3isoXsCi1FlYZfwYv8t9CEJC3ZeHKYTV1oCaGkVOhIoxnblj3olVqcDkOL-xaKA75d2bPr2IC7fRbT41y3_wo8b2aBBYsrW7hQhWiWVwU9fZ-Hjn0M_9/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwXSXiohrUtBUEq1VHQaRmAMbA3isoXsCi1FlYZfwYv8t9CEJC3ZeHKYTV1oCaGkVOhIoxnblj3olVqcDkOL-xaKA75d2bPr2IC7fRbT41y3_wo8b2aBBYsrW7hQhWiWVwU9fZ-Hjn0M_9/s320/3.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Jujobacahttp://www.blogger.com/profile/14271922980433232083noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5995118458440935001.post-80416651326766467612013-06-19T22:35:00.006+02:002021-03-29T11:43:25.870+02:00Historia da MINGUaRTE<div style="text-align: justify;">
Vin ao lonxe unha cadeira de rodas,como se botase fume e pensei:"Seguro que é Milagros Cotelo coa cadeira que lle deberon dar os da Xunta, seguro que é unha cadeira a vapor, collida por Feijoo no museo de Cadeiras de Rodas. A tal punto chega a austeridade!!</div>
<div style="text-align: justify;">
Non, non era unha cadeira a vapor, era a cadeira de sempre empurrada por Manolo <i>Barrié</i> coas súa sempiterna faria na boca fumeando.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVN2tQYm6Hg1MZFknctmOo5CvBI_h32TLUGM9uTanui3cX-6QOmW2LqKGgXzfdUCDb2Utbl3qSWlfr002w64lbPLa_Rc1ZYQAgK_BZsOzLxe5hP3nKLK1ytWhgPXW92rtoRkfh4wImp1w0/s1600/baile.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVN2tQYm6Hg1MZFknctmOo5CvBI_h32TLUGM9uTanui3cX-6QOmW2LqKGgXzfdUCDb2Utbl3qSWlfr002w64lbPLa_Rc1ZYQAgK_BZsOzLxe5hP3nKLK1ytWhgPXW92rtoRkfh4wImp1w0/s1600/baile.jpg" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Atopámosnos no Pazo da Cultura de Carballo, pois había a exposición de creadores bergantiñáns. Milagros tamén expuxo. O inicio da exposición foi unha danza interpretada e bailada por Alba Fernández Cotelo. Subíu as escaleiras danzando ao son da Negra Sombra. Que maneira de dobrarse! Sempre pensei que os ósos non dobraban, pero os dela deben ser de goma! Eu sudo sete sudares para atar os zapatos!! Despois dos discursos volvíu a bailar unha peza tecno, referente a crise.</div>
<div style="text-align: justify;">
Entrei na sá de exposición mirando que non estivera Montoro para cobrarme o 21% de IVE, pero dixéronme que era gratis e que o 21% de gratis é<i> g</i> mais ou menos.</div>
<div style="text-align: justify;">
Sempre que fun ao Pazo da Cultura pasei calor, pero desta vez non, dado que o tema da exposición é a crise e a min a crise dame calafríos. Nin sequera quitei a chaqueta!!</div>
<div style="text-align: justify;">
Ollei as obras, vin dous cuadros , un de un home e outro dunha dona espidos, supoño que a lectura da obra é que como sigamos así , vamos a quedar en pelotas. Por certo fixeime na zona xenital do home e respirei aliviado.</div>
<div style="text-align: justify;">
Outro cadro que me chamou a atención foi o cadro do Miguelo. Díxome que representaba <i>la niña de Rajoy</i>. Toda demacarada, nos ósos, con un chupa usado na boca. Austeridade e recortes!!Vestida con farrapos mercados no Recorte Inglés.</div>
<div style="text-align: justify;">
Paro, preferentes, recortes en educación, en sanidade...desafiuzamentos. Por certo!, votei de menos unha viñeta de un carballés, que vin no seu blog. Ía un caracol pola beirarúa e dixo:"Bos días limagacha" ao que respostou o aludido :"Non son unha limagacha! son un caracol coma ti, só que me desafiuzaron"</div>
<div style="text-align: justify;">
E certo que hai crise, crise económica, crise de valores... pero de creatividade non a hai. Poden subir o IVE ao 100% que os creadores seguirán a crear. Unha porque son altruistas e outra por que son egoístas e gústalles ensinar a súa obra. Seguirán a traballar ainda perdendo cartos. E nós os mortais, sempre , grazas a internet, disfrutaremos das súas obras. O goberno non conseguirá eliminar a creatividade. Non conseguirán que teñamos o mesmo nivel cultural ca eles.</div>
<div style="text-align: justify;">
Esta exposición pódese considerar o arranque, o inicio, o empezo, o primeiro das festas de San Xoán e o <i>Sueño de Morfeo</i> non vai a ser o penúltimo nin o último, pois despois deles ainda haberá moita troula!</div>
<div style="text-align: justify;">
Boas festas!</div>
José Manuel Canedo Aguiarhttp://www.blogger.com/profile/01835893407116309908noreply@blogger.com0